5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Glikopeptid antibakteriyeller

Vankomisin, Nocordia orientalis (Streptomyces orientalis) kültürlerinden elde edilen bir trisiklik glikopeptit olarak tanımlanan biyolojik bir maddedir. Vankomisin, parenteral uygulama için hidroklorür tuzu olarak bulunur. İlaç gastrointestinal kanaldan emilmez ve ürünün sıvı solüsyonu psödomembranöz kolit tedavisinde oral olarak uygulanabilir.

Vankomisin bakteriyel bir antibiyotiktir, bakteriyel hücre duvarına bağlanır ve glikopeptit polimerizasyonunu bloke eder. Bu etki hücre duvarı sentezini hemen inhibe eder ve sitoplazmik membrana sekonder hasar verir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim

Vankomisin ağızdan çok az emilir. Normal renal fonksiyonlu hastalarda intravenöz olarak verilen 1 g’lık doz, iki saat sonra ortalama 25 pg/ml serum düzeyleri oluşturur. Renal bozukluğu olan hastalarda serum düzeyleri daha yüksektir ve toksisiteye neden olabilir.

Dağılım

Normal renal fonksiyonlu hastalarda ilacın yanlanma ömrü yaklaşık 6 saattir. Vankomisin, plevral, perikardiyal, assitik ve sinoviyal sıvılara hızlıca difuze olur. Normal meninkslere ve serebrospinal sıvıya geçmez ancak akut menenjitili hastalarda terapötik konsantrasyonlara ulaşılabilir. Vankomisin, Clostridium difficile’i de içeren birçok gram pozitif organizmalarda etkilidir. Gram negatif bakteriler, mikobakteri ve mantarlar yüksek derece dirençlidirler. Gram pozitif bakterilerin birçok suşlan in-vitro 0.5-5 pg/ml vankomisin konsantrasyonlanna duyarlıdır ancak birkaç Staphylococcus aureus suşunun inhibisyonu için 10-20 pg/ml gereklidir.

Eliminasyon

Vankomisin idrara değişmeden geçer, en az % 80’i ilk 24 saatte geçer.

5.3.   Klinik öncesi güvenlik verileri

Karsinojenik potansiyeli değerlendirmek için hayvanlarda uzun süreli çalışmalar yapılmamıştır. Laboratuar testlerinde vankomisin mutajenik bulunmamıştır.