Makronitler dahil olmak üzere hemen hemen bütün antibakteriyel ajanlarla psodomenbranöz kolit rapor edilmiştir. Ve hafiften yaşamı tahtit edinceye kadar çeşitli derecelerde olabilir. Dolayısıyla antibakteriyel ajanların uygulanmasından önce, diyareli hastalarda bu teşhisin değerlendirmeye alınması önemlidir.
Antibakteriyel ajanlarda tedavi kalın bağırsağın normel fulorasını değiştirir ve clastridiumların aşırı üremesine neden olabilir. Çalışmalar, clostridium dioflicilenin üretiği bir toksinin antibiyotiğe bağlı kolitin başlıca nedeni olduğunu göstermiştir.
Psödomembranöz kolitin teşhisi konulduktan sonra, lezapolik ölçümler başlatılmalıdır. Psödomembranöz kolisin hafif vakalrı genellikle sadece ilacın kesilmesine yanıt verirler. Orta ve şiddetli durumlarda sıvı ve elektrolit tedavisi, protein suplemenlasyonu ve klaritromisin başlıca karaciğer ve böbrekler yoluyla atılır.Klaritromisin normel renal fonksiyonlu hepatik bozukluğu olan hastalarda doz ayarlaması yapılmadan uygulanabilir. Ancak birlikte hepatik bozukluğu olsun veya olmasın şiddetli renal bozukluk varlığında, dozun azaltılması veya doz aralarının açılması uygun olabilir.
Klaritromisin ile linkomisin ve klindamisinde olduğu gibi diğer makrolit antibiyotiklerle çapraz rezistans olasılığıda düşünülmelidir.
Hamilelerde kullanılmamalıdır. Tavsiye edilen maksimum insan dozları ile tedavi edilen insanlardan elde edilen serum seviyelerinin 2-17 katı fazla plazma seviyelerini oluşturan dozlar uygulanan maymun, sıçan, fare ve tavşanlarda, Klaritromisin hamilelik ürününde ve embriyo-fetal devalopmanda adverbs etkileri tespit edilmiştir.Hamilelik ve emzirme döneminde Klaritromisin kullanımının emniyeti açıklanmamıştır. Klaritromisin anne sütü ile atılır.