Uygulama şekli

PERJETA tedavisi, ancak anti-kanser ajanlarının uygulanması konusunda deneyimli bir hekimin denetimi altında uygulanmalıdır. PERJETA, anafılaksiye müdahale edebilecekbir sağlık uzmanı tarafından ve acil durumda tam resüsitasyon olanaklarının bulunduğubir ortamda uygulanmalıdır.

PERJETA ile tedavi edilen hastalar, HER2 pozitif tümör durumuna sahip olmalıdır; bu durum, immünohistokimya (IHK) ile 3+ ve/veya valide edilmiş bir testle değerlendirilenin situ hibridizasyonda (ISH) > 2.0 oranıyla tanımlanır.

Kesin ve tekrarlanabilir sonuçlar elde etmek için test işlemleri, test prosedürlerinin valide edilebildiği, konusunda uzman bir laboratuvarda yapılmalıdır. Tayin performansıve yorumlama ile ilgili eksiksiz talimat için valide edilmiş HER2 test tayinlerine ilişkinkullanma talimatlarına bakınız.

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

PERJETA için önerilen yükleme dozu, 60 dakikalık intravenöz infüzyon yoluyla uygulanan 840 mg ve takiben 3 haftada bir 30 ila 60 dakika süreyle uygulanan 420mg’lık idame dozudur.

PERJETA ile birlikte verildiğinde, trastuzumabın önerilen başlangıç yükleme dozu intravenöz infüzyon yoluyla 8 mg/kg vücut ağırlığıdır ve daha sonra bu dozu, üç haftadabir 6 mg/kg vücut ağırlığı şeklinde idame dozu izler.

PERJETA ile birlikte uygulandığında, dosetaksel için önerilen başlangıç dozu 75 mg/m ’dir; daha sonra 3 haftalık plana göre uygulanır. Başlangıç dozu iyi tolere edilirse,takip eden sikluslarda dosetaksel dozu 100 mg/m değerine yükseltilebilir.

Tıbbi ürünler sıralı olarak uygulanmalıdır. PERJETA ve trastuzumab herhangi bir sırayla verilebilir. Dosetaksel hastaya PERJETA ve trastuzumabdan sonrauygulanmalıdır. Her PERJETA infüzyonundan sonra ve sonrasındaki herhangi birtrastuzumab ya da dosetaksel infüzyonundan önce 30 ila 60 dakikalık bir gözlemperiyodu olmalıdır (bkz. Bölüm 4.4).

Hastalık progresyonu veya yönetilemez toksisite görülene dek hastalar PERJETA ile tedavi edilmelidir.

Geciktirilen veya atlanan dozlar

İki ardışık infüzyon arasındaki süre 6 haftadan kısaysa, planlanan bir sonraki dozdan bağımsız olarak 420 mg PERJETA dozu en kısa sürede uygulanmalıdır.

İki ardışık infüzyon arasındaki süre 6 hafta veya daha uzunsa, 840 mg PERJETA başlangıç yükleme dozu 60 dakikalık intravenöz infüzyon olarak yenidenuygulanmalıdır ve takiben 3 haftada bir 30 ila 60 dakika süreyle 420 mg’luk idame dozuuygulanmalıdır.

Doz Değişikliği

PERJETA için doz azaltımı önerilmez.

Hastalar, kemoterapi ile indüklenen geri dönüşümlü miyelosüpresyon periyotları süresince tedaviye devam edebilir ancak bu zaman zarfında bu hastalara dikkatli birşekilde nötropeni komplikasyonu takibi yapılmalıdır. Dosetaksel doz değişiklikleri içindosetaksel kısa ürün bilgisine bakınız (KÜB).

Trastuzumab için doz azaltımı önerilmez, trastuzumab kısa ürün bilgisine bakınız (KÜB).

Trastuzumab tedavisinin kesilmesi durumunda, PERJETA ile tedavinin de kesilmesi gereklidir.

Dosetaksel tedavisi kesilirse, hastalık progresyonu veya yönetilemez toksisite görülene kadar PERJETA ve trastuzumab tedavisine devam edilebilir.

Sol ventrikül disfonksiyonu

Şu koşullardan birinin varlığında PERJETA ve trastuzumab dozlamasına en az 3 hafta süreyle ara verin:

- konjestif kalp yetmezliğini düşündüren bulgu ve belirtiler (semptomatik kalpyetmezliğinin doğrulanması durumunda PERJETA sonlandırılmalıdır.)

- sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunun (LVEF) %40’m altına düşmesi

- tedavi öncesi değerlerinin >%10 puan düşmesiyle ilişkili olarak LVEF’in %40-%45olması.

LVEF, >%45 veya %40-45 puana ulaşırsa ve tedavi öncesi değerlerinin <%10 puan altındaki değerlerle ilişkilendirilirse, PERJETA ve trastuzumab tedavisine yenidenbaşlanabilir.

Yaklaşık 3 hafta içinde gerçekleştirilen bir tekrar değerlendirmesinin ardından LVEF değeri düzelmezse veya daha da düşerse, söz konusu hasta için faydalar risklerden ağırbasmadığı sürece, PERJETA ve trastuzumab tedavilerinin kesilmesi kesinlikledüşünülmelidir (bkz. bölüm 4.4).

İnfüzyon reaksiyonları

Hastada infüzyon reaksiyonu gelişirse, infüzyon hızı yavaşlatılabilir veya kesilebilir (bkz. bölüm 4.8). Semptomlar ortadan kalktığında infüzyona devam edilebilir. Oksijen,beta agonistler, antihistaminikler, hızlı intravenöz sıvılar ve antipiretik içeren tedavilerde semptomları azaltmaya yardımcı olur.

Hipersensitivite reaksiyonları/ Anafılaksi

İnfüzyon, hastanın NCI-CTCAE derece 4 reaksiyonu (anafılaksi), bronkospazm veya akut solunum sıkıntısı sendromu yaşaması durumunda derhal kesilmelidir (bkz. Bölüm4.4).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Hafif ya da orta şiddette böbrek yetmezliği olan hastalarda PERJETA doz ayarı gerekli görülmemiştir. Mevcut farmakokinetik verilerin sınırlı olması nedeniyle şiddetli böbrekyetmezliği olan hastalar için doz önerisi yapılamamaktadır (bkz. Bölüm 5.2).

Karaciğer yetmezliği:

PERJETA güvenliliği ve etkililiği, karaciğer yetmezliği olan hastalarda incelenmemiştir. Spesifik doz önerisi yapılamamaktadır.

Geriyatrik popülasyon:

65 yaş ve üzeri hastalarda pertuzumab güvenliliği ve etkililiğine ilişkin veriler sınırlıdır. 65 yaş altı yetişkinler ile 65-75 yaş arası yaşlılar arasında, pertuzumab güvenliliği veetkililiği açısından belirgin bir fark gözlenmemiştir. 65 yaş ve üzeri yaşlı hastalarda dozayarı gerekli görülmemiştir. 75 yaş üzeri hastalara ilişkin veriler son derece sınırlıdır.

Pediyatrik popülasyon:

Çocuklarda ve 18 yaşından küçük adolesanlarda PERJETA güvenliliği ve etkililiği kanıtlanmamıştır. Metastatik meme kanseri endikasyonu için PERJETA’nın pediatrikpopülasyonda kullanımı mevcut değildir.

Uygulama şekli:

PERJETA infüzyon yoluyla intravenöz olarak uygulanır. PERJETA intravenöz puşe veya bolus olarak uygulanmamalıdır. Uygulama öncesinde PERJETA seyreltmeyeilişkin talimatlar için, bkz. bölüm 6.6.

Başlangıç dozu için, önerilen infüzyon süresi 60 dakikadır. İlk infüzyon iyi tolere edilirse, takip eden infüzyonlar 30 dakika ila 60 dakika süreyle uygulanabilir (bkz.bölüm 4.4).

Doz aşımı ve tedavisi

PERJETA’nın maksimum tolere edilebilen dozu belirlenmemiştir. Klinik çalışmalarda 25 mg/kg’dan (1727 mg) yüksek tek dozlar test edilmemiştir.

Doz aşımı durumunda, hastalar advers olay belirtileri ve bulgulan açısından yakından izlenmeli ve gerekli semptomatik tedavi başlatılmalıdır.